S04M18 Λάμπης Fans Vs Μπάμπης Fans (10/02/2017)

Ακολουθει ανάλυση απο Manolo &Α&ΟΥ :

Σας έλειψα, σωστά; Ο αγαπημένος σας αθλητικός συντάκτης επέστρεψε και σίγουρα όλοι σας αναμένατε αυτή τη στιγμή με λαχτάρα, κάτι σαν τη σοκοφρέτα ένα πράγμα. Όλοι, εκτός από τον Αγαπούλη, που παρακαλάει τέσσερις εβδομάδες τώρα να του στείλω κείμενο, κι εγώ τον γράφω κανονικά. Τι να κάνουμε, αυτά έχει η ζωή. Ψυχή βαθιά, που λέει κι ένας φίλος.

Δε νομίζω να θέλει κανείς να σχολιάσω το παιχνίδι, με λεπτομέρειες για τη διακύμανση του σκορ κλπ... Εκεί ήσασταν, τα είδατε όλα. Και αν δεν ήσασταν εκεί, δε χάσατε και τίποτα. Μα ακόμα κι αν θέλετε πραγματικά να μάθετε, τι έγινε, από εμένα μάλλον δε θα το διαβάσετε, καθώς, ως γνωστόν, ξεχνάω γρήγορα. Τελοσπάντων, στα δικά μας. Αφού δε θα γράψουμε για τον αγώνα, θα αναφερθούμε σε κάποιες ιστορίες (storylines) που είτε θα συνεχίσουν να μας απασχολούν δικαίως τις επόμενες δύο εβδομάδες, είτε δε χρειάζεται να μας απασχολήσουν άλλο.

• Τιμή και δόξα στον άρχοντα Παναγιώτη Διαμάντη. Εκτός από πετυχημένος πράκτορας ποδοσφαιριστών με έδρα την Αιτωλοακαρνανία, εκτός από ικανότατος εξτρέμ, απέδειξε ότι είναι και ικανότατος τερματοφύλακας. Κανονικά θα έπρεπε να λήξει ο αγώνας χωρίς να έχει δεχθεί γκολ, αλλά κάτι η υπερπροσπάθεια (με την τέταρτη) του Νίκου του Τοπάλη (κάτι σαν τον Τάσο τον Πάντο... το μεσαίο άρθρο αποτελεί κομμάτι του ονόματος) κάτι το εμπνευσμένο βολ-πλανέ του Λιβανέζου και τα ανάποδα φάλτσα της μπάλας, και η εστία του παραβιάστηκε δις. Όχι πως έγινε και τίποτα βέβαια. Αυτό που μας ανησυχεί είναι η κατάσταση της υγείας του, καθώς τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι, και αν δεν πάει άμεσα στο Αλ Άχλι, στο Χάμαντ ή όπου αισθάνεται πιο άνετα, η ζημιά μπορεί να είναι ανεπανόρθωτη... Μιλάμε για πληγή που κάνει και τους πιο γενναίους άντρες να αποστρέφουν το βλέμμα τους και να δακρύζουν από οίκτο και φόβο παράλληλα. Η στήλη του εύχεται περαστικά.
• Περαστικά επίσης και στο μέγιστο Πάνο Νταλαπέρα, τον Terminator. «I ‘ll be back»! Δεν πα να νευρίασε με την κατάσταση μπρος και πίσω του στην αρχή του αγώνα; Δεν πα να τσάκισε το γόνατό του σε μια φάση που τρόμαξα και μόνο από τον ήχο της σύγκρουσης; Ο Πάνος είναι ότι κοντινότερο έχουμε γνωρίσει στον Αρνολντ, με κομμάτια από Robocop. Το γόνατο θα γιάνει γρήγορα. Καλή ανάρρωση.
• Η στήλη προτίθεται να ερευνήσει την ξαφνική αντιπάθεια του γιατρού για τον αυθεντικό Νίκο Σπαλιάρα (σύμφωνα με υπολογισμούς της στήλης, και με βάση τα λεγόμενά του, ο Γκάρλιας πρέπει να έχει αισίως ξεπεράσει τα 100,000 τεμάχια, κι αν νομίζετε ότι δεν είναι πολλά, κάντε μόνοι σας τους υπολογισμούς... και δε μιλάμε για γκολ καριέρας...). Όταν το αυθεντικό λαϊκό παιδί από τη Δράμα σφαδάζει και ζητάει απεγνωσμένα ψυκτικό, ο Κτηνίατρος κι ο Αγαπούλης κάνουν τις πάπιες και λένε σορρυ μαι ντάρλινγκ, γουι ντοντ χαβ. Όταν όμως ο βουτυρομπεμπές από τα ΒΠ νοιώθει τσιμπηματάκι στο πόδι, το ψυκτικό εμφανίζεται ως δια μαγείας... Κάργιες! Τώρα, αν αυτή η αντιπάθεια του γιατρού συνεχιστεί και στο εγγύς μέλλον, δε γνωρίζουμε. Θα ρωτήσουμε την Τούλα να μας πει τη γνώμη της.
• Μόλις ο Χαρδαβέλας, η Νικολούλη και ο Πουαρό μάθουν που εξαφανίστηκε το γκολ στον Πανσερραϊκό, θα τους φωνάξουμε να δουν γιατί έχει εξαφανιστεί από την επίθεση και από τον πίνακα των σκόρερ και ο Manolo (εγώ δηλαδή...). Έτσι όπως πάει, πιο πολλές πιθανότητες έχει να σκοράρει πλέον ο Θωμάς, παρά εγώ. Κι αυτό, λαμβάνοντας υπόψιν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στα καράβια με το σήμα WiFi και το Skype, αποτελεί πράγματι μυστήριο. Καθώς έχω κι ένα ελαφρύ προσωπικό ενδιαφέρον για την υπόθεση, ρώτησα τον παπά του χωριού μου και μου είπε να κάνω ένα ευχέλαιο. Ο Δημητράκης όμως, που έχει το καφενείο απέναντι – εκεί βρήκα τον παπά, βεβαίως βεβαίως  – και που ξέρει από μπάλα, μου είπε ότι μάλλον πρέπει να αρχίσω να παίζω πιο πολύ στην επίθεση και να προσευχηθώ σε όλους τους αγίους να μην έχει στήσει την ομάδα ο Τζότζος, γιατί αλλιώς την πατήσαμε. Βέβαια, ο Δημητράκης ξέρει από την άλλη μπάλα, αυτή την πορτοκαλί με τα σπυριά, αλλά, σε σχέση με τον Τζότζο, το ποδόσφαιρό το καταλαβαίνει περισσότερο. Με το Δημητράκη πάμε πολλά χρόνια πίσω, τότε που ήμασταν αντίπαλοι στο νησί και είχαμε τις δύο καλύτερες ομάδες μπάσκετ του τοπικού θερινού τουρνουά. Αντίπαλοι στα παρκέ αλλά φίλοι, μετά τον τελικό, που πάντα έχανε, πηγαίναμε όλοι μαζί (και οι διαιτητές) και τρώγαμε ψαρικά στη Μαρία. 25 άτομα και πληρώναμε λιγότερο από χιλιάρικο το άτομο. Λιγότερο από 3 ευρώ! Πως καταντήσαμε να λέμε ότι άμα δώσεις 10 ευρώ για να φας είναι φτηνά; Αλλά έτσι ήταν τότε με το ΠΑΣΟΚ. Λαρτζιλίκια και όλοι στα σύννεφα. Ξέφυγα...
• Ο Τεό, κύριοι, μας κοροϊδεύει... Δεν είναι ένας. Είναι πολλοί! Κάτι σαν τον V. Με διαφορετικές προσωπικότητες. Μια γατάκι, μια ταύρος. Μια πάει στην έρημο, έρχεται να παίξει και τα κάνει όλα λίμπα. Μια πάει στην έρημο, έρχεται να παίξει και δε βγάζει άχνα. Μια το ένα, μια το άλλο... Μας έχει τρελάνει... Η γυναίκα του είναι έγκυος, αυτός έχει τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα! Όπως και να το κάνουμε, έχει πάντα ενδιαφέρον να περιμένεις ποια έκδοση του Τεό θα εμφανιστεί στο γήπεδο κάθε εβδομάδα.
• Κώστας Αρμάος. Ένας σύγχρονος Τσιαντάκης, μόνο που τη χαίτη την έβγαλε στο πρόσωπο κι όχι στο κεφάλι... Παίρνει τη γραμμή και αρχίζει και τρέχει, κι αν σταματήσει, οκ, αλλιώς συνεχίζει μέχρι οι Ινδοί από το δίπλα κτίριο φωνάξουν «Stop Forrest, Stop!». Και καλά να τρέχει, οκ. Κόβει κιόλας, παίζοντας σκυλίσια άμυνα. Αλλά καλό θα είναι να προπονήσει λίγο το δεξί του πόδι στις πάσες. Γιατί σε αυτό θυμίζει έναν άλλο παλαιό ερυθρόλευκο άσσο, το Γιώτη. Το μοναδικό δεξιοπόδαρο ποδοσφαιριστή που έκανε καριέρα έχοντας δύο αριστερά πόδια...
• Η ομάδα έχει βάθος φέτος στους τερματοφύλακες! Αυτό κι αν είναι μύθος. Πως μια ομάδα με βάθος στους τερματοφύλακες εμφανίζεται να παίζει με έναν κατ’ ανάγκη, και δύο λόγω καλής θέλησης, δε γνωρίζω... Χίλια μπράβο στον Ζεν, που εθελοντικά κάθισε στο τέρμα, ενώ δύο πρώην και νύν τερματοφύλακες έπαιζαν μέσα σφυρίζοντας κλέφτικά. Αν και έχω μια μικρή υπόνοια ότι ο Ζεν είχε ήδη κουραστεί εκείνη την ώρα και απλά θέλησε να κάτσει τέρμα για να ξεκουραστεί.
• Ο ΠΠΠ ξέρει μπάλα... Αυτό κι αν είναι μύθος. Το σύστημα που πρότεινε και παρέταξε ήταν μαγικό στο concept του. Βγαλμένο από τις καλύτερες εποχές του Football Manager, τότε που όπως και να κατέβαζες την ομάδα, μάλλον κέρδιζες γιατί έτσι... Εποχές, που για να απολυθείς από μια ομάδα έπρεπε να παρακαλέσεις τη διοίκηση και εκ των υστέρων τη SEGA για να σε αφήσει... Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, ο ΠΠΠ είχε καταφέρει να απολυθεί... Από τον Πανσερραϊκό!!! Τώρα κατάλαβα και το γιατί. Ο Πεφτομονίδης ακόμα δεν έχει καταλάβει πως έπρεπε να επιτεθούμε. Απέναντι από τον Χουντή, που είναι ελαφρά γρήγορος και κινητικός, είχε στήσει το Νίκο τον Τοπάλη και τον Γκάρλια. Αριστερά, κανείς, γιατί δεν υπήρχε λόγος... Είδαμε που πήγε κι η Ελλάδα όταν κοίταξε αριστερά. Και για να βγει μπροστά η μπάλα, το ευχέλαιο είναι η μόνη λύση. Μαγεία!
• Ο Νίκος ο Τοπάλης δεν έρχεται στο γήπεδο να παίξει μπάλα, γατάκια. Έρχεται για να συνεχίσει τις ασκήσεις από το γυμναστήριο. Επειδή μπορεί... Κι επειδή θέλει... Απλά. Γατάκια...
• Τις καλύτερες ευχές της στήλης στον Πάνο. Γρήγορη επιστροφή στα φίλια εδάφη του Κατάρ.
• Με τον παππού θα ασχοληθώ την άλλη εβδομάδα. Το λέω γιατί ξέρω ότι θέλει να τα ακούσει, αλλά ας αφήσουμε και κάτι για την άλλη εβδομάδα. Να έχει γυρίσει κι ο Ράικος να γράψει τα κους-κους. Θα σας πει και για τις αλλαγές στο management του Illusion.

Αυτά. Για σχόλια, αιτήματα και απαντήσεις, το Facebook έχει δημιουργήσει το δυνατότητα καταγραφής τους κάτω από το post. Σε κάθε περίπτωση, διατηρώ το δικαίωμα να σας γράψω στα @@ μου. 

Λίγα λόγια από ΦΑΛΑΚRΗ  ΗΔΟΝΗ

Κυριες και Κυριοι,

Δεν νομιζω οτι υπαρχουν και πολλα λογια για το ματσακι. Ηταν μια παρασταση για ενα ρολο, του Χουντη. Το αντιμετωπισε σαν το τελευταιο του ματς και αποφασισε να αποδειξει οτι δεν ταιριαζει με τους υπολοποιπους Αμπαλους.

Οι ομαδες οχι μονο χωριστηκαν ανισα (ελεω ελλειψη πληροφορησης για το επιπεδο των νεων παικτων του μανατζερ Πεφτομονου) αλλα οι μπλε ειχαν και εναν παικτη παραπανω. Σε συνδυασμο με την μαγικη τακτικη των κοκκινων να μαρκαρουν ολοι στην σεντρα και να αφηνουν στο ξεφωτο τον Χουντη με τον Γκαρλιαριδη αλλα και το οτι ο Τερμας δεν επιανε ουτε καναλι στην τηλεοραση, γρηγορα εγινε το 3-0 με 3 γκολ του Χουντη. (Εδω ειναι καλο να πουμε οτι οποιος καθεται τερμα ειναι ηρωας,τελεία. Δεν του φωναζουμε και αν θεωρουμε οτι ειμαστε καλυτεροι παιρνουμε τα γαντια και καθομαστε εμεις. Ηρεμα και απλα.). Ανακατανομη παικτων, ο Ζεν τερμα με τους Κοκκινους και τωρα αυτοι με εναν παικτη παραπανω. Δυστυχως η τακτικη παρεμεινε η ιδια, τα κεφια του Χουντη δεν επεσαν παρα την προσκαιρη ισοφαριση και   το σκορ ανοιξε ξανα παρα τις προσπαθειες να ισορροπησουμε τις ομαδες με αλλαγες. Το παιχνιδι στιγματιστηκε απο τα πολυ δυνατα μαρκαρισματα με αποτελεσμα πολλους τραυματισμους και πολλες καθυστερησεις. Καλο ειναι να ηρεμησουμε και να ελεγχουμε τα κορμια μας καλυτερα καθοτι ολοι παιζουμε για πλακα και ολοι θελουμε να παμε για δουλεια την επομενη μερα (ή εστω οσοι εχουν.)

Τελος, πρεπει να αποφασισουμε τι θελουμε. Εαν ειναι πολυ καλοι (Σαμι,Ραμι κτλ δεν μας κανουν), εαν ειναι ασχετοι (ενω εμεις σκιζουμε) παλι δεν μας κανουν. Παντα φταινε αυτοι που δεν ξερουν ελληνικα (ποδοσφαιρομανα η Ελλαδα).

Κλεινοντας να ευχηθουμε οτι καλυτερο στον Πανο Χουντη που οσο καιρο ηταν εδω μας διδαξε ποδοσφαιρο και ηθος. Οσες κλωτσιες και να εφαγε, κουβεντα δεν ειπε. Θα μας λειψουν ακομα οι βαθυστοχαστες αναλυσεις του πριν και κυριως μετα το ματς (ελπιζω να γινει συντομα ενα αφιερωμα σε αυτες).Θα εχεις  για παντα μια θεση στην καρδια μας Πανο!

Συμπεράσματα:

• Όταν υπάρχουν καινούριοι παίκτες δεν είναι εύκολο να μαντεύουμε και να βγάζουμε ισοδύναμες ομάδες. Λάθη γίνονται και με το που δούμε ότι δεν τραβάει, καπάκια γίνονται μοιρασιές και προσπαθούμε να το φέρνουμε στα ισα. Το θέμα είναι να το ευχαριστηθούμε όλοι το παιχνίδι και να μην παίζει η μια ομάδα μονότερμα ΑΛΛΑ και η άλλη ομάδα να μην τα παρατάει.
• Δεν γίνεται πάντα κάποια ομάδα ή κάποιοι παίκτες να κερδίζουν πάντα. Εκεί είναι και η ομορφιά του παιχνιδιού. Όταν κάποιος χάνει είναι κατανοητό να υπάρχουν νεύρα αλλά όχι να κάνουμε και το ματς μπ$@##λο. Μένουμε, παίζουμε μέχρι να τελειώσει το ματς και σεβόμαστε τους συμπαίκτες μας που ήρθαν παρασκευιατικα. 
• Βρε ταγάρια, προσέξτε λίγο με τα μαρκαρίσματα. Χαβαλέ ήρθαμε να κάνουμε όχι να σκοτωθούμε. Δεν λέω ότι έφταιγε κάποιος συγκεκριμένα αλλά προκειμένου να τραυματιστείτε ... καλύτερα αφήστε τον να περάσει ή να πάρει την κεφαλιά. 
• Περαστικά στον Ντάλας, στον Διαμαντοπαναή και στο Γκαρλια που κάποια μουν@κι@ δεν του έδιναν ψυκτικό. Ρε παπαρα Γκαρλια τι να σου κλασει το ψυκτικό εσένα ? Εσύ χρειάζεσαι άζωτο.
• Κάτι βασικό, όταν έρχονται καινούριοι παίκτες δεν τους κράζουμε με το καλημέρα. Αυτό μπορούν αυτό παίζουν. Όταν είχε έρθει ο Ραμι με τον Σαμι τους κόψαμε γιατί μας περνούσαν όλους και εβαζαν γκολ όποτε γούσταραν και χωρίς να δίνουν πάσες και τους κράζαμε. Άρα δεν θέλουμε καλούς. Τώρα ήρθαν τα παλικάρια οι Λιβανέζοι και έπαιζε μουρμούρα και κράξιμο λες και γι όλα έφταιγαν αυτοί. Αυτό μπορούσαν αυτό έπαιζαν. Και εμείς οι ίδιοι ζητάμε να έρχονται παιδιά του επιπέδου μας, κοινώς ΑΜΠΑΛΟΙ. Άρα είναι μαλακια να τους κράζουμε. Άσε που εχουμε στο ροστερ πολύ χειρότερους παίκτες σε τεχνική και σε νοοτροπία από τους Λιβανέζους του τελευταίου ματς. Οπότε καλό είναι να είστε πιο φιλικοί και δεκτικοί.
• Όσο για το παλικαράκι που έκατσε τέρμα, οκ δεν το είχε. Ήταν άσχετος. Όλοι εσείς που κράζατε κόκκινοι και μπλε (δεν κάνω διαχωρισμούς γιατί το ιδιο θα μπορούσε να συμβεί είτε στη μια ή στην άλλη ομάδα) γιατί δεν είπε κάποιος "άστο μεγάλε δεν πειράζει, πήγαινε παίξε μέσα και θα κάτσω εγώ τέρμα". Με λίγα λόγια όταν ξεμένουμε από τους βασικούς  τερματοφύλακες και κάποιος αποφασίζει να θυσιαστεί για να παίξει τέρμα δεν είναι σωστό να τον κράζουμε. Κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει rotation ώστε να κάτσουν όλοι από λίγο (90 λεπτά / 11 παίκτες = 8+ λεπτά να κάτσει ο καθένας) ή αν κάποιος νομίζει ότι είναι καλύτερος ας κάτσει αυτός.
• Δηλαδή όταν είχατε έρθει να παίξετε πρώτη φορά αν σας κραζανε οι παλιότεροι αμπαλοι, θα σας άρεσε ? Αυτό ισχύει για όλους εκτός από τον Αρμαο που του είχαμε πει ότι δεν τον θέλουμε να έρχεται να παίζει και αυτός εκεί με το ζόρι J
• Τελευταίο σχόλιο για το ματς που το είδα απέξω. Οι ομάδες μετά που έκατσε ο ζενε τέρμα στους κόκκινους δεν ήταν τόσο άνισες. Απλά οι μπλε έπαιξαν έξυπνα ενώ οι κόκκινοι έδωσαν ρεσιτάλ $#%@%. Ο Μανώλης βρέθηκε να παίζει αμυντικό χαφ !!!  αντί να γυρίσει ο τζοτζο αμυντικό χαφ και να μην περναει το κέντρο (μην σου πω κεντρικός αμυντικός) αφήνατε τον Χουντη ή το δεύτερο επιθετικό των μπλε να τραβαει τον Ντάλας και να μένει ο κακομοίρης ο γκαρλια να κάνει τον μαλντινι στα γεράματα. Πρώτα χτιζεις καλά την άμυνα να κρατήσεις θέσεις και να παίζει κοντά με τα χαφ και μετά  μπροστά έχεις Μανώλη Κουλιερη να τους αλαλιάσουν. Α ξέχασα και τον τοπαλη να μαζεύει και να σπάει μπάλα σε αυτούς που κατεβαίνουν. Άντε Αλεφαντο με καταντήσατε το να τ’άλλο.

Κιτρινά σχόλια απο ΦΑΛΑΚΡΗ  ΗΔΟΝΗ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

BONUS....

βιντεο που αποκαλύπτει την αλήθεια για το ψυκτικο που ζητουσε ο Γκαρλιας και ποιος ειναι ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ του σαμποταζ...

Προθέρμανση...