S03M25 ΚΛΕΦΤΕΣ Vs ΑΡΜΑΤΟΛΟΙ (25/03/2016)

Αφού έγινε αυτό το παιχνίδι, πάλι καλά. Ανήμερα της μεγάλης Παρασκευής των καθολικών, με τους μισούς Άμπαλους τραυματίες και σε διακοπές, με τον Ινδό ηλεκτρολόγο να κόβει βόλτες στην περιοχή ψαχνοντας μάταια το Θοδωρή και τον Τεό σε ρομαντικές εξορμήσεις, και που μαζευτήκαμε 18 είναι θαύμα.

Ομάδες χωρίσαμε επιτόπου. Βάσει των παρόντων. Από τη μία (στη μπλε γωνία) οι: Γιώργος Τζ., Θωμάς, Alberto, Μήτσος, Χάρης, Τόλης, Τζότζος, Νικολαΐδης και Χουντής. Από την άλλη (στην κόκκινη γωνία) οι: Πρωτονοτάριος, Αρμάος, Έντι, Μίλτος, Γιάννης Γ., Πάνος Διαμάντης, Γιώργος Χ., Φωτάρας κι εγώ.

Βλέπω τις ομάδες και σκέφτομαι ότι θα μαζέψουμε κάμποσα. Σχεδόν όλοι όσοι τρέχουν είχαν πάει στην μπλε γωνία κι ετοιμάζονταν. Είπαμε λοιπόν να στήσουμε το παιχνίδι γύρω από την άμυνα και να παίξουμε κλεφτοπόλεμο. Με τρεις στην άμυνα (Έντι, Αρμάο, Μίλτο), και να αφήσουμε τα πλάγια στο έλεος του Θεού. Στην ίδια λογική και το κέντρο, με τους Γιάννη Γ. και Πάνο Δ. να έχουν εντολές στην άμυνα να κοιτάνε κυρίως το κέντρο (όπου βρισκόταν ο Γιώργος Χ. Και εγώ) και όχι τα φτερά. Και μπροστα ο Φώτης να κάνει τα μαγικά του.  Ένα νέο σύστημα θέλει χρόνο για να γίνει κατανοητό από την ομάδα, επομένως ήταν πολύ λογικό στο πρώτο ημίχρονο οι μπλε να κάνουν ότι θέλουν. Η άμυνα έβγαινε στα πλάγια αφήνοντας χώρους στο κέντρο, το κέντρο μας έτρεχε δεξιά και αριστερά πίσω από παίχτες αντί να κλείνει χώρο και ο Φώτης είχε βγάλει μια εφημερίδα και διάβαζε στην επίθεση.

Το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου μάλλον μας τιμά, μια και αντί για 6-3 που έληξε, έπρεπε να έχει αγγίξει διψήφιο αριθμό. Κάτι οι ηρωικές προσπάθειες της άμυνας (Έντι, Αρμάος και Μίλτος), κάτι οι αποκρούσεις του Πρώτο, κάτι τα πνευμόνια του Μπιπ-μπιπ και το σώσαμε. Βάλαμε και τρία γκολάκια, αν και το τρίτο με μεγάλη δόση τύχης, δύο κερδισμένες κόντρες και δύο ζεμπεϊκιές του Τζουρ και του Θωμά. Οι μπε, την ίδια στιγμή, άλλαζαν θέσεις, έτρεχαν, έβγαιναν από τα πλάγια, έψαχναν τους ελευθερους παίχτες και σκόραραν κατά το δοκούν – highlight το γκολ με τακουνάκι του Τόλη, ανάμεσα σε όλη μας την ομάδα σχεδόν.

Ήδη από το τέταρτο γκολ είχαν αρχίσει οι γκρίνιες των (περιέργως ) μπλε που παρακαλούσαν να αλλάξουμε ομάδες για να έχουν λίγο ανταγωνισμό. Η πίστη, όμως, του κόουτς στις δυνατότητες της ομάδας, και το πείσμα που έφερε η ντροπιαστική εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου, καθώς και ο αέρας από το γκολ της τελευταίας στιγμής, έβαλε φτερά στα πόδια των κόκκινων και έδωσε την απαραίτητη ώθηση για τη μεγάλη ανατροπή. Επίσης βοήθησε κι ένα πηγαδάκι που κάναμε στο ημίχρονο και όλοι μαζί κάτσαμε και αναλύσαμε το πως πρέπει να παίξουμε.

Οι κόκκινοι, με βελτιωμένη την άισθηση του αγωνιστικού πλάνου του κόουτς μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο τελείως αλλαγμένοι. Ο Φώτης γύρισε στο κέντρο και έκανε δικό του το χώρο που τινάζουν το σεντόνι. Ο Γιώργος Χ., ο Γιάννης κι εγώ, βγαίναμε στην επίθεση γρήγορα και εναλλάξ. Ο Γιάννης αλληλοκαλυπτόταν με τον Αρμάο και ο Πάνος άλλαζε ωραία ρόλους με το Μίλτο. Μειώσαμε σε 6-5 και είχαμε χάσει και πολλές ευκαιρίες – μερικές δεν χάνονται ούτε στα βίντεο με τα αστεία στιγμιότυπα της χρονιάς που έδειχνε παλιά η ΕΡΤ όταν λειτουργούσε (τώρα δείχνει μόνο αρχειακό υλικό από ματς του Συριακού και του Αφγανικού πρωταθλήματος για τις ανάγκες των προσφύγων).

Ακόμα κι όταν φάγαμε άλλα δύο γκολ, η γενική αίσθηση ήταν ότι το ποτάμι δε γυρίζει πίσω, το ματς έχει γυρίσει και το έχουμε. Ο τρόμος στα μάτια των μπλε, η απελπισία, η άρνηση να αποδεχθούν το μοιραίο που ερχόταν με τη μορφή της ήττας, όλααυτά τα μικρά ήταν εμφανή. Στο τέλος, με γκολάρα του Φωτάρα το πήραμε το ματσάκι – κι ας φωνάζουν οι μπλε ότι δύο παίχτες τουςτσακώνονταν. Και τι να κάνουμε; Είχαν όλο το χρόνο να το κάνουν μετά το παιχνίδι. Για την ιστορία, τα γκολ των μπλε τα έβαλαν οι: Τόλης (2), Τζότζος (2), Alberto (2), Χουντής (1) και Θωμάς (1). Των κόκκινων, τα έβαλαν οι: Γιώργος Χ. (2), Φωτάρας (3) και εγώ (4). Τελικό σκορ 9-8 για τους κόκκινους και α) στα τέτοια μας αν φωνάζατε και τσακωνόσασταν στο κέντρο, β) το γκολ του Φώτη δε θα το φάει κανείς, μόνο ο ίδιος επιτρέπεται να το φάει,  γ) οι ομάδες ήταν άνισες αλλάοι άνισοι κέρδισαν και δ) για να δούμε για πιο λόγο θα γκρινιάξουν τώρα αυτοί που έχουν συνηθίσει να γκρινιάζουν... 

Ανάλυση για το παιχνίδι από τα μάτια των μπλε θα κάνει ο Τζότζος, αν έχει ρολάβει να απαντήσει στα 18,000 μηνύματα που έχει λάβει στο facebook  από το προσωπικό του fan club και στα άλλα τόσα μηνύματα απορίας από διάφορες Μαρίες του κόσμου που ρωτάνε πότε άλλαξε η γιορτή τους και από 15 Αυγούστου έγινε 25 Μαρτίου.

Αν και τα πρόσωπα δεν έχουν σημασία, γιατί όλη η ομαδα σταθηκε πολύ καλά, δύο λόγια για τον καθέναν επιβάλονται, γιατί ξέρω ότι θέλετε να τα διαβάσετε...