S03M07 Whateverton Vs Queens Park Strangers (13/11/2015)

2015-11-18 12:10

Ανάλυση από ΤΖΟΤΖΟ:

 

Παρακάμερα

• Φώταρος...πλέον είναι ολοφάνερο....όταν έχει το fan club στην κερκίδα...βγάζει μάτια, βάζει γκόλ, ακόμα και με ένα πόδι. Η ξαδέρφη μου θα είναι περήφανη για εσένα, γιατί είμαστε άνδρες και τον λογο μας τον κρατάμε....
• Ο Γκάρλιας, πλέον μπένει αυτόματα στην κατηγορία Looser…..
• Οι αντίπαλοι έχασαν 3-0 έβαλαν κάτω το κεφάλι και έφυγαν. Έμείς όταν χάνουμε με τέτοιο σκόρ, κοντεύουμε να πλακωθούμε μέχρι να φύγουμε και ο γκάρλιας να ουρλιάζει σαν το λυκό στα βουνά : οι ομάδες είναι ανισεεεεεες !!!!
• Όταν φύγαμε στο γήπεδο υπήρχε μια κόκκινη σαλιάρα, μια φανέλα, και επίσης χάθηκε μια μπάλα. Η μπάλα κάνει κοντά 500 ριάλια και η φανέλα 50. Σύνολο 550 ριάλια τα παρατήσαμε να τα μαζέψει κάποιος άλλος. Ή θα είστε υπευθυνοι για τα υλικά της ομάδας ή να πάτε σε άλλη αλάνα για να παίζετε μπάλα. Άμα σε κάθε αγώνα έχουμε απώλειες 200-300 ριάλια, καλύτερα να το κλείσουμε το μαγαζί. Βρίσκουμε μπάλες, πλένουμε φανέλες, φέρνουμε φανέλες, μαζεύουμε φανέλες, κουβαλάμε μπάλες. Συμμετοχή στην ομάδα σημαίνει ότι όλοι είμαστε υπευθυνοι για τα υλικά της ομάδας.
• Ευχαριστούμε τον Αγγελάρα που έριχνε στάχτη στα ποτά και τον μανώλο που έκανε τις τελικές αλλαγές στην ομάδα του και εκεί που ήταν ένα βήμα πριν τον γκρεμό, τους αποτέλειωσε.
• Έχουμε γεμίσει συζύγους ποδοσφαιριστών στην κερκίδα. Και καμιά 30αρια άτομα πίσω απο την κερκίδα να πέρνουν μάτι.
• Δεν είδα ακόμα το βίντεο, αλλά ενημερώθηκα ότι η ππδκστενα, αλλού ήταν η μπάλα, αλλού έκανε ζούμ αυτή με την κάμερα....στο αγόρι της! Μαλλόν θα ετοιμάζουν ντοκυμαντέρ!
• Πρώτο παιχνίδι που ο χαρούλης δεν έπαιξε. Μετά απο 2 χρόνια αποθεραπείας με την βοήθεια του γιατρού, αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει. Μάλλον στις ιατρικές επισκέψεις πέφτει πολύ μοχαμπέτι αντί για θεραπέια.
• Και πάει επίθεση ο Γκάρλιας, και του έρχεται στρωμένη η μπάλα....και ετοιμάζεται για το σούτ. Πάγωσε ο χρόνος και δεν ακουγόταν τίποτα στην Ντόχα. Ξεροκατάπια, ο χαρούλης έκλεισε τα μάτια....και ευτυχώς η μπάλα πήρε λίγο περισσότερο ύψος απο όσο έπρεπε....κοντά στα 8 μέτρα ψηλά.
• Και στα τελευταία 10’, μπένει ο μελαμψος. Ψαρώσαμε λίγο μέχι να δούμε να κάνει την πρώτη πάσα. Ο τύπος μάλλον φορούσε 2 αριστερά παπούτσια και η μπάλα έφευγε όπου νάνε!
• Η αποστόλενα κυνηγούσε μια γάτα για να βγάλει σέλφι και ζήτησε αυτόγραφο απο τον Τσίκλο ο οποίος καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι δίπλα της!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ακολουθει ανάλυση απο Manolo Αλήτης +Α+ΟΥ ...

Κύριοι, τον ήπιαμε...
Κάποιοι, οι περισσότεροι, τον ήπιαμε, προσπαθώντας, στο γήπεδο. Άλλοι, τον είχαν πιει από την προηγούμενη και ήταν ακόμα μεθυσμένοι. Δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους, δεν έβλεπαν τις λακούβες στο γήπεδο, την μπάλα ή τους συμπαίχτες τους. Άλλοι, έμοιαζαν σαν να ήταν σε μια μόνιμη κατάσταση μέθης και ευφορίας, τσαλιμάκια με την μπάλα, ζεμπεκιές και τούμπες μόνοι τους.

4-0 το σκορ και οι μπλε για πρώτη φορά γλυφουν τις πληγές τους, έχοντας φύγει από το γήπεδο με κατεβασμένα κεφάλια και τις ουρές στα σκέλια.
Τι φταίει;
Μήπως φταίει η τακτική του Πιγκουίνου Πουλμαντζή, που επί τρεις μέρες έκανε φροντιστήριο στην άμυνά του για το πως νε εξουδετερώσει τον Άπο και εμένα;
Μήπως φταίει η αλλαγή της τελευταίας στιγμής, για την οποία αναλαμβάνω ακέραιη την ευθύνη;
Μήπως φταίει το γεγονός ότι δύο παίχτες της ομάδας έφτασαν στο γήπεδο και μοίριζαν ακόμα ουίσκια (βαριά πρόστιμα προγραμματίζονται για τέτοιου είδους συμεριφορές);

Οι κόκκινοι έπαιξαν για πρώτη φορά πολύ συγκεντρωμένα και με το μυαλό τους στο πλάνο του προπονητή – τα ανεξέλλεγκτα γιούρια στην επίθεση, τάχα μου τάχα μου για ξεκούραση έλειψαν, όλως τυχαίως. Όλοι οι παίχτες έκαναν ότι μπορούσαν για να ευχαριστήσουν το κοινό τους που είχε έρθει από όλα τα μέρη της γης για να τους παρακολουθήσει – ιδίως το αστέρι της Κατερίνης, ο γνήσιος απόγονος των δύο μεγάλων πόντιων επιθετικών Κώστα Νεστορίδη και του Γρηγόρη Χαραλαμπίδη – και ακόμα και οι μέχρι πρότινος αστέρες της ομάδας του εαυτού τους – Ιμαντ, Μπάμπσι, Φουράκης – έπαιξαν για το σύνολο.

Το τελικό σκορ δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα, αλλά τι να πεις τώρα. Τέσσερα είναι αυτά. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

Στην αρχή του αγώνα, οι μπλε είχαμε την υπεροχή και βγάζαμε καλές επιθέσεις από παντού, αλλά είχαμε ένα θέμα στην τελική προσπάθεια – και αυτό δε σημαίνει απαραίτητα στο τελικό σουτ, μια και ο Δημήτρης Π. μάλλον πέρασε ένα πολύ ήσυχο απόγευμα. Κάπου στα μισά του πρώτου μέρους, όλα άλλαξαν. Οι κόκκινοι προηγήθηκαν με 2-0, μετά από ένα γκολ που δε θυμάμαι ποιος το έβαλε, αλλά θυμάμαι ότι προήλθε από ωραία συνδυασμένη προσπάθεια και πλασέ από θέση μέσα αριστερά. Το δεύτερο γκολ το θυμάμαι και θα το θυμούνται πολλοί για πολύ καιρό, τόσο λόγω εκτέλεσης – ωραίο σουτ του Φωτάρα στην κίνηση – όσο και λόγω δημιουργίας – μεγάλη κίνηση του Γκάρλια να βγάλει το Φώτη μόνο του με το τέρμα χωρίς καν να ακουμπήσει την μπάλα!!!

Από ‘κει και πέρα, θάλασσα... Το υπόλοιπο παιχνίδι εξελίχθηκε σε παράσταση για ένα ρόλο, με τους μπλε να προσπαθούν να κάνουν κάτι καλό στην επίθεση αλλά να μην τους βγαίνει και στην άμυνα να προσπαθούν να κόψουν τις επιθέσεις που έρχονταν από παντού. Το κέντρο ήταν κυριολεκτικά ανύπαρκτο, και οι επιθέσεις των κόκκινων έβγαιναν με πέντε και έξι παίχτες τη φορά. Το γεγονός ότι φάγαμε μόλις δύο γκολ μέχρι το τέλος – με το τελευταίο να σημειώνεται αφού είχε σφυρίξει από οικτο ο Τζότζος τη λήξη, αλλά είμαστε καλοί και το χρεώνουμε κανονικά... – μάλλον μας κολακεύει.  

Η φάση της αγωνιστικής

Οι μπλε βγαίνουν στην επίθεση. Η μπάλα φτάνει, μετά από καλό συνδυασμό, στο Γιάννη, στη γωνία της μικρής περιοχής, με πλάτη στο τέρμα. Θα γυρίσει να σουτάρει με τη μία; Θα δώσει στον Άπο στα αριστερά του; Θα δώσει σε εμένα στα δεξιά του; (Και οι δύο βλέπουμε το τέρμα χωρίς αντίπαλο πάνω μας) Θα δώσει στον Γιώργο Ν. που έρχεται από πίσω; Όχι! Θα σκοντάψει, θα παραπατήσει και θα χάσει την μπάλα...

Υποσημείωση. Το σκορ είναι ακόμα 0-0, είμαστε στο πρώτο ημίχρονο, πιέζουμε, και με ένα γκολ εκεί πέρνουμε ψυχολογία. Κάπου εκεί τελείωσε το παιχνίδι και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.  
 

Για τα σαλόνια και τα αλώνια:

Για τα σαλόνια:

Ο Γιώργος Χ. (a.k.a Μπιπ-Μπιπ): Μεγάλο παιχνίδι από το Γιώργο. Δεν άφησε τη θέση του ποτέ, έδινε την μπάλα με τη μία, έτρεχε όταν έπρεπε, με είχε πάρει και κωλοφεράντζα και όπου πήγαινα τον είχα πάνω μου. Το τέλειο παιχνίδι.   

Οι Τσικλ, Μήτσος και Έντι: Περίεργο για μια ομάδα που έφαγε τέσσερα γκολ, αλλά αυτοί οι τρεις ήταν άψογοι, έσωσαν την ομάδα από τουλαχιστον άλλα τόσα γκολ, και έπαιζαν και χωρίς κέντρο μπροστά τους.  

 

Για τα αλώνια:

Το δίδυμο Πετράν – Γιάννης Γκ. στο κέντρο: «Τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια...». Πάλι. Εις διπλούν. Το γήπεδο ακόμει μοιρίζει ουίσκι. Ούτε να στρίψουν δεν μπορούσαν, πόσο μάλλον να τρέξουν, να πασάρουν, να μαρκάρουν, να δουν γήπεδο. Από κοντά και ο Γιώργος Ν., που μάλλον δεν ήταν μεθυσμένος, αλλά έτσι όπως έπαιξε, όλοι νόμιζαν ότι ήταν.  

Ο Πάνος Φ.: Στις αλάνες, όταν μεγαλώναμε, όλο και κάποιος έπιανε ένα σουτ λίγο πιο δυνατό και ψηλό απ’ όσο ήθελε, και όλο και κάποιο παράθυρο από διπλανό σπίτι την πλήρωνε. Πάντα, όμως, αυτός αμέσως έτρεχε να μαζέψει την μπάλα, κάτι σαν σιωπηρή τιμωρία για την πατάτα. Στα αλώνια, τώρα, αυτός που κάνει κάτι τέτοιο, απλά αφήνει την μπάλα να τη μαζέψει ο πρώτος Ινδός περαστικός, και σε καλή μεριά...  

Queens Park Strangers
Player	Comments Manolo	1-10
Panagiotis Tsiklos	Καλός. Έφαγε τέσσερα, έσωσε περισσότερα. Χωρίς αυτόν, και δυο-τρεις άλλος, το σκορ θα είχε ξεφύγει νωρίτερα	7
Edward Varzabetian	Ότι μπορούσε να μαζέψει, το μάζεψε. Όχι πολλά, δυστυχώς. Βγήκε και στην επίθεση μια φορά. Το σκορ βέβαια έγραψε 4-0,επομένως	6
Dimitris Gkarliaridis	Δέχτηκα μεγάλη πίεση από πηγές εντός και εκτός ομάδας να σου γράψω πολύ σκληρή κριτική και να να ρίξω όλο το φταίξιμο πάνω σου. Αντιστάθηκα... Αλλά η αλήθεια είναι ότι δε σου βγήκε το παιχνίδι. Τσαφ έκανες ακόμα και με τα μαλιά... Τρύπα στην άμυνα. Τροχονόμος. Nough said…	4
Miltos Farmakis	Αθόρυβος ο Μίλτος αυτή τη φορά. Κι αυτός σταθερός στη θέση του, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, μια και οι επιθέσεις έρχονταν κυρίως από το κέντρο. Χωρίς επικοινωνία με τον Γκάρλια όμως	6
Kostas Armaos	Καλό παιχνίδι από δεξιά. Φάσεις από εκεί δεν βγήκαν, με εξαίρεση το πρώτο γκολ. Μετά πέρασε και από το κέντρο για να μαζέψει ότι μπορούσε. Είχε και προσωπικό καμεραμάν να του κάνει κοντινά όσο έπαιζε. Σταρ!	7
Dimitris Grigoropoulos	Σε κάθε φάση στην άμυνα, έβλεπε τον Ιμάντ, τον Μπάμπσι, το Φουράκη και τον Μπιπ-μπιπ να του έρχονται κατά μέτωπο. Είχε από πίσω του τον Γκάρλια για κάλυψη και δεξιά του τον Αρμάο για βοήθεια. Και που δεν παράτησε το παιχνίδι να πάει για καφέ, στα υπέρ του είναι	7
Petros Mihakos / Varateme	Τα είπαμε πιο πάνω. Το πίτμπουλ που έγινε πάλι πεκινουά... Εδώ δεν έβλεπε την τρύπα για τα κλειδιά στο αυτοκίνητο, την τρύπα στο γήπεδο θα δει; Θα μας λέιψει δύο εβδομάδες σε ειδική κλινική αποτοξίνωσης	3
Giannis Gadaras	Και μόνο ότι κατάφερε να τελειώσει τιν αγώνα, χωρίς να χτυπήσει ο ίδιος, ή κάποιος συμπαίχτης του, είναι κατόρθωμα	3
Apostolis Kalogiannis	Δεν είχε από ποιον να πάρει την μπάλα, ούτε σε ποιον να τη δώσει. Νευρίασε και βγήκε εκτός ρυθμού. Το gameplan (Ζενέ; Οκ;) του Τζότζου βγήκε στο 100%	6
Samer Abumogli	Πρώτο παιχνίδι για τους Άμπαλους, και έδειξε ότι το έχει. Του πήρε λίγη ώρα να καταλάβει τον τρόπο ανάπτυξης, και μέχρι να το κάνει κουράστηκε, αλλά σιγά-σιγά θα ανέβει και θα μάθει να συνεργάζεται καλύτερα με τους παίχτες γύρω του	6
Giorgos Nikolaidis	Ότι και να του λέγαμε να κάνει, όπου και να του λέγαμε να παίξει, αυτός του κεφαλιού του. Δεν ήταν καλή η εμφάνιση. Και μόνο το γεγονός ότι έπαιζε κέντρο, για να βοηθάει τον Πετράν, και από εκεί πέρναγαν όλοι, λες και ήταν τα το πανηγύρι της Παναγίας Σουμελά (απ’ όπου περνάνε όλοι...) φτάνει.	3
Manolis Tzannes	Ο Τζότζος το είχε στήσει καλά το μαγαζί. Double coverage (καλά το είπα Ζενέ;) ή σύνθετη ζώνη στα απλά ελληνικά. Τουλάχιστον κάναμε μουχαμπέτια με πολλούς. Χαζοκούβεντο. Επιθετικά, δεν μας βγήκε πολύ, αν και μόνο μια φορά βρέθηκα σε θέση για γκολ. Στο κέντρο, κάτι πήγαμε να μαζέψουμε, αλλά κι εκεί πάλι «μοναξιά μου όλα»	6

Ειδική αναφορά: Η αλλαγή του πετράν, η μελαχρινή αυτή καραφλή ηδονή, ήταν κάτι μεταξύ Γιαννούλη Φακίνου και Γκας Καρτερουλιώτη... Πολλές και μεγάλες προσδοκίες, πολύ μεγάλη απογοήτευση. Η παρουσία του δεν θα μας αφήσει καμία ανάμνηση. Και μόνο ότι έκανε 23 άμπαλους να μοιάζουν Μέσι και Ρονάλντο φτάνει. Έχει πέσει πρόταση να αντικατασταθεί η καμήλα στο σήμα της ομάδας και να μπει η φάτσα του. 

 

Με αγάπη και σεβασμό...

Manolo  Αλήτης +Α+ΟΥ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------