Πάθος - Αλαζονεία: σημειώσατε 1
Πολλά έγιναν και πολλά ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας εν αναμονή του μεγάλου αγώνα της Παρασκευής που μας πέρασε. Η υπόθεση της περιβόητης ένστασης του Qαταραϊκού που ξεσκέπασε σε όλο του το μεγαλείο το δυσώδες δίκτυο απατεωνιάς που έχει στήσει η ντροπή αυτή που ονομάζεται Παντοχαϊκός φόρτισε το κλίμα ενόψει του αγώνα της 28ης Μαρτίου.
Παίκτες και παράγοντες του Παντοχαϊκού, παρά τον εξευτελισμό τους στις επιτροπές, συνέχιζαν να προκαλούν καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας. Οι ξεδιάντροποι αυτοί αθρώποι δε σεβάστηκαν ούτε τη δεξίωση της Πρεσβείας για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου. Ακόμα κι εκεί αηδίασαν όλη την ελληνική Κοινότητα με τη συμπεριφορά τους.Φάγανε τ' αντερά τους, ήπιαν το Νείλο, συμπεριφέρθηκαν σαν να μην υπήρχε αύριο.
Κι όμως αύριο υπάρχει και έφτασε παραμεθαύριο. Ο Παντοχαϊκός των 10 (ολογράφως, δέκα) παικτών, κατέβηκε στο γήπεδο με ύφος "απαιτώ να νικήσω". Απέναντί τους μία φούχτα, μια εννιαριά σεμνά και ταπεινά παλληκάρια, έτοιμα να πέσουν ηρωικά (και να έπεφταν να! πάλι καμιά ενστασούλα θα σκαρφίζονταν για να το παίρναν στα χαρτιά το ματσάκι).
Ο αγώνας ξεκίνησε και είχε απ' όλα: γκολ, δοκάρια, φάσεις, κλωτσίδι, μανούρες, ντομάτα, κρεμμύδι, τζατζίκι. Η τράμπα της τελευταίας στιγμής (Bambi σε Qατραϊκό και "ο Στραβοκάνης της Γκίζα" στον Παντοχαϊκό) ισορρόπησε τα δύο σύνολα και το ματς που ακολούθησε ήταν ένα από τα καλύτερα που γενίκανε. Επιπλέον, οι Ανώτερες Δυνάμεις είπαν να πάνε αυτή τη φορά με το Δίκαιο κι όλες οι κόντρες κερδιζόσαντο από τους Qαταραϊκούς.
Ο Qαταραϊκός προηγήθηκε με ευθύβολο σουτ του Γιάννη Μπαγιαντέρα. Ο (απλά) Άρης ισοφάρισε στη μεγαλύτερη μανουροφάση από καταβολής πρωταθλήματος. Ο μισθοφόρος Bambi έκαμνε το 2-1 σε μία φάση, τόσο φλου, που ο γράφων αδυνατεί να περιγράψει αφού δε θυμάται τίποτα. Ημίχρονο 2-1.
Το δεύτερο ημίχρονο θα μείνει στην ιστορία γιατί κατά τη διάρκειά του αναδείχθηκαν τα ταλέντα δύο τερματζήδων που ποτέ ξανά δεν είχαν παίξει τερματζήδες αλλά αυτή τη φορά παίξανε ως τερματζήδες (τι μπούρδες γράφω σήμερα!). Τι κι αν φάγανε τρία τεμάχια ο Θάνος κι ο Ιμπραΐμης; Σώσανε τα διπλάσια. Το 3-1 από τον Αδελφό Τσεκούρ αποκατέστησε την τάξη ενώ ο Παντοχαϊκός προσπαθούσε να ισοφαρίσει. Τότε ήταν που τους κοπήκανε τα ήπατα. Τους πιάσανε τα ψυχολογικά τους από εκεί και πέρα. Το 3-2 από τον Αντρέα Κόλκα απλά έβαλε μία πινελιά ενδιαφέροντος στο χρονικό μίας προαναγγελθείσης ήττας. Ο (ελαφρύτερος κατά ένα περίπου κιλό) Μανώλης έχωσε το 4ο του Qαταραϊκού. Η απόλυτη απογοήτευση για τους Παντοχαϊκάνους όταν τους έχωσε γκολ ακόμα και το Κατσίκι με απλή προέκταση της οπλής του (φωτό ΑΠΕ).
Το τελικό 5-3 από τον (απλά) Άρη.